چقدر دوست داشتم يك نفر از من مي پرسيد
چرا نگاه هايت انقدر غمگين است ؟
چرا لبخندهايت انقدر بي رنگ است ؟
اما افسوس ...
هيچ كس نبود هميشه من بودم
من و تنهايي پر از خاطره
. اري با تو هستم ..
با تويي كه از كنارم گذشتي ...
و حتي يك بار هم نپرسيدي
چراچشم هايت هميشه باراني است؟
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در شنبه 16 آذر 1392برچسب:, ساعت 14:43 توسط MiLaD| نظر بدهيد
|